O książce: rok / - Wszystko przez ciebie! Syczę na niego histerycznym, przemoczonym do skóry głosem i ponownie wciskam mu ten kamienny blok w jego klatka piersiowa. Pozostaje nieruchomy i po prostu na mnie patrzy. „Prawie mnie zabiłeś!!!”. Kim do cholery jesteś!!? Kolejne uderzenie w klatkę piersiową i najwyraźniej był zmęczony znoszeniem mojej histerii. Przycisnął mnie do siebie i potrząsnął. „To wszystko!”. Dość!! Mój wzrok przeleciał po jego twarzy. Spokój. Przecież ten człowiek był spokojny i w pełni świadomy sytuacji. Czego nie można o mnie powiedzieć... To okropny człowiek, krok po kroku pozbawiający mnie normalnego tlenu.